وقتی صحبت از گرفتگی یا درد عضلانی می‌شود، بسیاری از افراد تنها به درمان‌های سریع مثل ماساژ یا داروهای مسکن فکر می‌کنند، در حالی که ریشه‌ی این مشکلات در بسیاری از موارد به سبک زندگی و تغذیه بازمی‌گردد. اگر بخواهیم بدانیم برای درد عضلات چه بخوریم؟ اول باید بفهمیم چرا اصلاً دچار این دردها می‌شویم. شناخت علل درد عضلات شایع باعث می‌شود انتخاب‌های غذایی هدفمندتری داشته باشیم و از همان ابتدا جلوی تکرار درد را بگیریم.
یکی از دلایل اصلی درد عضلات، خستگی و تجمع اسید لاکتیک در بافت‌های عضلانی بعد از ورزش سنگین یا فعالیت طولانی است. این حالت باعث التهاب موضعی و ایجاد درد می‌شود. دلیل دیگر، کمبود الکترولیت‌ها مثل پتاسیم، کلسیم و منیزیم است که نقش حیاتی در انقباض و شل شدن عضلات دارند. وقتی تعادل این مواد در بدن به هم بخورد، عضلات به‌راحتی دچار اسپاسم می‌شوند.
همچنین کم‌آبی بدن می‌تواند عامل مهمی باشد. بدن کم‌آب، تبادل الکترولیت و سیگنال‌دهی عصبی-عضلانی را مختل می‌کند. علاوه بر این، رژیم غذایی پر از غذاهای فرآوری‌شده، چربی‌های ترانس و قندهای ساده می‌تواند سطح التهاب سیستمیک بدن را بالا ببرد و در نتیجه، زمینه‌ی درد عضلانی مزمن را فراهم کند.
از سوی دیگر، کمبودهای تغذیه‌ای مثل ویتامین D، ویتامین B12 و پروتئین نه‌تنها باعث ضعف عضلانی می‌شوند بلکه ریکاوری بدن بعد از فعالیت را هم به تعویق می‌اندازند. در برخی موارد هم عوامل پزشکی مانند دیابت، مشکلات عصبی یا مصرف داروهایی مثل استاتین‌ها (داروی کاهش کلسترول) می‌توانند عامل درد باشند.
بنابراین، برای پاسخ درست به این سؤال که برای درد عضلات چه بخوریم؟ باید رویکردی چندجانبه داشته باشیم: از یک‌سو غذاهایی مصرف کنیم که التهاب را کاهش می‌دهند و از سوی دیگر، کمبودهای الکترولیت و ویتامین‌ها را جبران کنیم. به طور کل علت‌های درد عضلات می‌تواند موارد زیر باشد:
- خستگی و تجمع اسید لاکتیک بعد از فعالیت سنگین
- کمبود الکترولیت‌ها (پتاسیم، کلسیم، منیزیم)
- کم‌آبی و اختلال در تبادل عصبی–عضلانی
- التهاب ناشی از غذاهای فرآوری‌شده و ناسالم
- کمبود ویتامین‌ها و پروتئین
- شرایط پزشکی یا داروهای خاص (مثل استاتین‌ها)
برای درد عضلات چی بخوریم؟ اثر میوه و سبزیجات
وقتی می‌خواهیم بدانیم برای درد عضلات چه بخوریم؟ اولین و ساده‌ترین پاسخ استفاده‌ی بیشتر از میوه‌ها و سبزیجات رنگارنگ است. این گروه غذایی سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی است که نقش حیاتی در کاهش التهاب و تسریع بازسازی بافت‌های عضلانی دارند. بسیاری از گرفتگی‌ها و دردهای عضلانی ناشی از استرس اکسیداتیو یا التهاب‌های خفیف هستند و مصرف منظم میوه‌ها و سبزیجات می‌تواند این روند را مهار کند.
یکی از بهترین گزینه‌ها، توت‌ها مثل بلوبری، توت‌فرنگی و تمشک هستند. این میوه‌ها سرشار از آنتوسیانین‌ها و پلی‌فنول‌ها هستند؛ ترکیباتی که ثابت شده بعد از تمرینات سنگین، درد عضلانی تأخیری (DOMS) را کاهش می‌دهند. مصرف روزانه‌ی یک لیوان ترکیب توت‌ها می‌تواند به‌عنوان یک میان‌وعده ضدالتهاب عمل کند.
آلبالو و گیلاس ترش نیز جایگاه ویژه‌ای دارند. مطالعات نشان داده‌اند که مصرف آب گیلاس ترش قبل و بعد از تمرین می‌تواند شدت درد عضلات را کاهش دهد. این میوه‌ها علاوه بر خواص آنتی‌اکسیدانی، حاوی ملاتونین نیز هستند که کیفیت خواب را بهبود می‌دهد و خواب کافی هم یکی از عوامل مهم در ریکاوری عضلانی است.
از طرفی، سبزیجات سبز برگ مانند اسفناج و کلم‌پیچ منبع غنی منیزیم، ویتامین K و آنتی‌اکسیدان‌ها هستند. منیزیم به شل شدن عضلات کمک می‌کند و مانع گرفتگی‌های ناگهانی می‌شود. اضافه کردن روزانه یک بشقاب سالاد سبزیجات یا اسموتی سبز می‌تواند راهکار ساده‌ای برای پیشگیری از دردهای مکرر عضلانی باشد.
برای آنکه رژیم غذایی‌تان تأثیر کامل بگذارد، توصیه می‌شود روزانه حداقل ۳ تا ۵ واحد میوه و ۲ تا ۳ واحد سبزی متنوع مصرف کنید. این تنوع باعث می‌شود بدن شما ترکیب متعادلی از ویتامین C، کاروتنوئیدها، پلی‌فنول‌ها و مواد معدنی دریافت کند که همگی به بازسازی و آرامش عضلات کمک می‌کنند.
پس به خاطر داشته باشید از بین میوه و سبزیجات که برای درد عضلات چه بخوریم؟ یادتان باشد که سبد خریدتان پر از میوه‌ها و سبزیجات تازه زیر باشد.
- توت‌ها: بلوبری، توت‌فرنگی، تمشک (منبع آنتی‌اکسیدان)
- آلبالو و گیلاس ترش: ضدالتهاب و بهبوددهنده خواب
- سبزیجات برگ سبز: اسفناج، کلم‌پیچ (منبع منیزیم و ویتامین K)
- هویج و کدو حلوایی: سرشار از بتاکاروتن و ویتامین A
- فلفل دلمه‌ای و مرکبات: منابع غنی ویتامین C برای کاهش التهاب
منابع پروتئینی؛ برای بازسازی عضلات چه بخوریم؟
وقتی صحبت از درد عضلانی و ریکاوری به میان می‌آید، یکی از مهم‌ترین عوامل در پاسخ به سؤال از بین منابع پروتئینی برای درد عضلات چه بخوریم؟ دریافت کافی پروتئین است. پروتئین‌ها بلوک‌های سازنده‌ی فیبرهای عضلانی هستند و پس از هر فعالیت بدنی، بدن برای بازسازی و ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده به اسیدهای آمینه نیاز دارد. کمبود پروتئین نه‌تنها فرایند ترمیم را کند می‌کند بلکه احتمال بروز درد و التهاب مزمن را هم افزایش می‌دهد.
پروتئین‌ها در دو گروه اصلی حیوانی و گیاهی وجود دارند. منابع حیوانی معمولاً پروتئین کامل با همه اسیدهای آمینه ضروری هستند. برای مثال، ماهی‌های چرب مانند سالمون و ماکرل نه‌تنها پروتئین باکیفیت دارند بلکه حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ نیز هستند که خاصیت ضدالتهابی قوی دارند. همین ترکیب باعث می‌شود مصرف دو وعده ماهی در هفته تأثیر چشمگیری بر کاهش درد و بهبود عملکرد عضلانی داشته باشد.
مرغ و بوقلمون کم‌چرب نیز انتخاب‌های عالی برای ورزشکاران و افراد فعال هستند؛ چون هم پروتئین بالایی دارند و هم چربی اشباع کمی. مصرف این گوشت‌ها بعد از ورزش می‌تواند به بازسازی سریع‌تر کمک کند.
در کنار گوشت، لبنیات پروتئینی مثل ماست یونانی و شیر کم‌چرب، علاوه بر پروتئین، منبع خوبی از کلسیم هستند که به عملکرد بهتر عضلات کمک می‌کند. مصرف یک لیوان شیر یا یک کاسه ماست یونانی بعد از تمرین، یک میان‌وعده‌ی کامل برای ریکاوری به حساب می‌آید.
برای گیاهخواران، ترکیب حبوبات و غلات کامل بهترین راه برای دریافت پروتئین کامل است. مثلاً خوردن عدس با برنج قهوه‌ای یا لوبیا با نان غلات کامل، همه اسیدهای آمینه ضروری را فراهم می‌کند. سویا و محصولات آن (مثل توفو یا شیر سویا) نیز پروتئین کامل هستند و می‌توانند جایگزین مناسبی برای گوشت باشند.
یک نکته کلیدی زمان‌بندی مصرف است: تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف ۲۰ تا ۳۰ گرم پروتئین باکیفیت بلافاصله یا تا دو ساعت بعد از تمرین، بهترین نتیجه را در کاهش درد و بازسازی عضلات دارد. همچنین توزیع پروتئین در وعده‌های مختلف روز (۳-۴ وعده) از تجمع یک‌باره‌ی آن بهتر است.
پس اگر از خود می‌پرسید برای درد عضلات چه بخوریم؟ یادتان باشد که پروتئین کافی و باکیفیت اساس ریکاوری عضلات شماست.
- ماهی‌های چرب: سالمون، ماکرل (پروتئین + امگا-۳)
- مرغ و بوقلمون کم‌چرب: پروتئین کامل و کم‌چرب
- لبنیات پروتئینی: ماست یونانی، شیر کم‌چرب
- حبوبات + غلات کامل: عدس + برنج قهوه‌ای، لوبیا + نان سبوس‌دار
- سویا و محصولات آن: توفو، شیر سویا
برای درد عضلات از بین غلات کامل و کربوهیدرات‌ها چه بخوریم؟
وقتی به بهبود درد و گرفتگی عضلات فکر می‌کنیم، معمولاً اولین چیزی که به ذهن می‌آید پروتئین است. اما حقیقت این است که بدون دریافت کافی کربوهیدرات، ریکاوری عضلات ناقص خواهد بود. برای همین اگر می‌پرسید برای درد عضلات چه بخوریم؟ باید بدانید که غلات کامل و کربوهیدرات‌های سالم جایگاه بسیار مهمی دارند.
بعد از هر فعالیت ورزشی یا حتی کارهای سنگین روزانه، ذخایر گلیکوژن عضلات (شکل ذخیره انرژی کربوهیدرات‌ها در بدن) کاهش می‌یابد. اگر این ذخایر دوباره پر نشوند، بدن نمی‌تواند به‌طور کامل ریکاوری کند و همین باعث احساس خستگی، ضعف و درد طولانی‌مدت عضلات می‌شود. به همین دلیل، مصرف کربوهیدرات‌های سالم بعد از ورزش در کنار پروتئین، یکی از بهترین راه‌ها برای کاهش درد و افزایش انرژی است. در مقاله‌ای دیگر، به طور کامل به موضوع درد عضلات پس از ورزش پرداخته‌ایم
غلات کامل مانند کینوا، برنج قهوه‌ای، جو دوسر و نان غلات کامل نه‌تنها منبع انرژی پایدار هستند بلکه سرشار از فیبر، ویتامین‌های گروه B و مواد معدنی‌اند. این ترکیبات به متابولیسم انرژی کمک می‌کنند، التهاب را کاهش می‌دهند و از افت شدید قند خون جلوگیری می‌کنند. برعکس، مصرف کربوهیدرات‌های ساده و فرآوری‌شده (مثل نان سفید یا شیرینی‌ها) ممکن است قند خون را به‌سرعت بالا ببرد، اما خیلی زود پایین می‌آید و نتیجه‌اش خستگی بیشتر خواهد بود.
تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف حدود ۰.۵ تا ۱ گرم کربوهیدرات به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بعد از ورزش، همراه با ۲۰-۳۰ گرم پروتئین، بهترین ترکیب برای بازسازی عضلات است. به‌عنوان مثال، فردی با وزن ۷۰ کیلوگرم نیاز دارد بین ۳۵ تا ۷۰ گرم کربوهیدرات بعد از تمرین مصرف کند. این مقدار به‌سادگی با یک وعده جو دوسر همراه با شیر یا یک کاسه برنج قهوه‌ای و مرغ قابل تأمین است.
از طرفی، غلات کامل با داشتن فیبر بالا به عملکرد دستگاه گوارش کمک می‌کنند و مواد مغذی موردنیاز برای تولید انرژی طولانی‌مدت را فراهم می‌کنند. به همین دلیل، اگر دنبال پاسخ کامل برای پرسش «برای درد عضلات چه بخوریم؟» هستید، حذف غلات کامل از رژیم غذایی اشتباه بزرگی خواهد بود.
- کینوا: سرشار از پروتئین گیاهی و مواد معدنی
- برنج قهوه‌ای: منبع انرژی پایدار و فیبر
- جو دوسر (اوتمیل): بهترین گزینه برای وعده بعد از تمرین
- نان غلات کامل: جایگزین سالم برای نان سفید
- سیب‌زمینی شیرین: منبع عالی کربوهیدرات با ویتامین A
نقش امگا-۳ در کاهش التهاب عضلات؛ برای درد عضلات چه بخوریم؟
اگر همچنان به دنبال پاسخ علمی و کاربردی به سؤال «برای درد عضلات چه بخوریم؟» هستید، باید بدانید که چربی‌های سالم، به‌ویژه اسیدهای چرب امگا-۳، یکی از مهم‌ترین عناصر در کاهش التهاب و بهبود عملکرد عضلات هستند. اغلب افراد هنگام برنامه‌ریزی غذایی بیشتر بر پروتئین و کربوهیدرات تمرکز می‌کنند، اما چربی‌های سالم نیز به همان اندازه برای ریکاوری اهمیت دارند.
امگا-۳ شامل دو نوع اصلی EPA و DHA است که عمدتاً در منابع حیوانی (ماهی‌های چرب) یافت می‌شوند و خاصیت ضدالتهابی بسیار قوی دارند. این اسیدهای چرب با کاهش تولید مولکول‌های التهابی در بدن، می‌توانند تورم و درد عضلات را پس از ورزش یا فشار روزانه کاهش دهند. همچنین امگا-۳ جریان خون به عضلات را بهبود می‌بخشد و همین موضوع باعث می‌شود اکسیژن و مواد مغذی بیشتری به بافت‌ها برسد و ترمیم سریع‌تر اتفاق بیفتد.
مطالعات نشان داده‌اند که مصرف منظم امگا-۳ نه‌تنها در ورزشکاران بلکه در افراد عادی نیز می‌تواند دردهای عضلانی و مفصلی را کاهش دهد. به‌طور ویژه، کسانی که به‌طور مداوم دچار گرفتگی یا خشکی صبحگاهی عضلات هستند، با اضافه کردن منابع غنی از امگا-۳ به رژیم غذایی‌شان، نتایج مثبتی خواهند دید.
منابع اصلی امگا-۳ شامل ماهی‌های چرب مانند سالمون، ساردین و ماکرل هستند. توصیه می‌شود حداقل دو بار در هفته این ماهی‌ها مصرف شوند. اما اگر دسترسی به ماهی دشوار است، منابع گیاهی مانند گردو، دانه‌های چیا و کتان گزینه‌های خوبی هستند. البته باید توجه داشت که امگا-۳ گیاهی (ALA) در بدن به‌سختی به EPA و DHA تبدیل می‌شود، اما همچنان فواید زیادی دارد.
همچنین استفاده از روغن‌های گیاهی سالم مانند روغن زیتون و روغن کانولا به‌جای روغن‌های اشباع و ترانس، به کاهش التهاب کمک می‌کند. در برخی موارد که رژیم غذایی از نظر امگا-۳ ضعیف است، پزشکان مصرف مکمل‌های امگا-۳ را توصیه می‌کنند. بنابراین، اگر می‌خواهید بدانید دقیقاً برای درد عضلات چه بخوریم؟، مصرف منظم امگا-۳ را فراموش نکنید؛ چرا که این ماده هم دردهای حاد و هم مشکلات مزمن عضلانی را به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌دهد.
- ماهی‌های چرب: سالمون، ساردین، ماکرل (۲ وعده در هفته)
- گردو: میان‌وعده‌ی سالم و سرشار از امگا-۳
- دانه‌های چیا و کتان: گزینه‌های گیاهی غنی از ALA
- روغن زیتون و کانولا: جایگزین سالم برای چربی‌های اشباع
- مکمل‌های امگا-۳: در صورت کمبود رژیم غذایی، زیر نظر پزشک
اهمیت آب و الکترولیت‌ها؛ برای جلوگیری از گرفتگی و درد عضلات چه بخوریم؟
یکی از مهم‌ترین عواملی که کمتر به آن توجه می‌شود اما نقش حیاتی در سلامت عضلات دارد، هیدراتاسیون یا تأمین آب کافی بدن است. بسیاری از افراد وقتی می‌پرسند «برای درد عضلات چه بخوریم؟»، فقط به مواد غذایی فکر می‌کنند و نقش آب و الکترولیت‌ها را فراموش می‌کنند. در حالی که آب و مواد معدنی مثل سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم پایه و اساس عملکرد درست عضلات هستند.
هنگامی که بدن دچار کم‌آبی می‌شود، تبادل الکترولیت‌ها در سلول‌ها مختل شده و انتقال پیام‌های عصبی به عضلات به‌درستی انجام نمی‌شود. این اختلال اغلب به شکل اسپاسم‌های ناگهانی یا گرفتگی‌های شبانه خودش را نشان می‌دهد. حتی ورزشکارانی که پروتئین و کربوهیدرات کافی مصرف می‌کنند، اگر هیدراته نباشند، بیشتر دچار درد و گرفتگی می‌شوند.
برای اینکه بدانیم برای درد عضلات چه بخوریم؟ باید به نوشیدنی‌ها و منابع الکترولیت هم توجه داشته باشیم. ساده‌ترین راه، نوشیدن آب به مقدار کافی در طول روز است. بزرگسالان به‌طور متوسط به ۱.۵ تا ۲ لیتر آب در روز نیاز دارند، اما در شرایط تعریق زیاد (مثل ورزش سنگین یا آب‌وهوای گرم) این مقدار باید بیشتر شود.
در کنار آب، مصرف نوشیدنی‌های حاوی الکترولیت هم بسیار مفید است. برای مثال، آب نارگیل طبیعی یکی از بهترین منابع پتاسیم است که به پیشگیری از گرفتگی کمک می‌کند. همچنین می‌توان نوشیدنی‌های ورزشی خانگی تهیه کرد که شامل آب، کمی نمک طبیعی و آبمیوه طبیعی (مثل آب پرتقال یا آب لیمو) باشند تا هم سدیم و پتاسیم تأمین شود و هم ویتامین C برای کاهش التهاب دریافت شود.
از طرف دیگر، باید مراقب مصرف زیاد الکل و کافئین بود. این مواد خاصیت مدر دارند و باعث افزایش دفع آب و الکترولیت از بدن می‌شوند، در نتیجه احتمال گرفتگی عضلات بیشتر می‌شود. به همین دلیل، اگر در طول روز قهوه مصرف می‌کنید، حتماً آب بیشتری هم بنوشید.
به‌طور خلاصه، اگر می‌خواهید بدانید برای درد عضلات چه بخوریم؟ جواب تنها در غذا، میوه و سبزیجات نیست؛ نوشیدن آب کافی و مصرف منابع الکترولیت به‌اندازه‌ی غذاهای پروتئینی و ضدالتهاب اهمیت دارد.
- آب کافی: حداقل ۱.۵ تا ۲ لیتر در روز (بیشتر در شرایط تعریق زیاد)
- آب نارگیل طبیعی: منبع عالی پتاسیم و جایگزین نوشیدنی‌های صنعتی
- نوشیدنی ورزشی خانگی: آب + کمی نمک طبیعی + آب پرتقال یا لیمو
- میوه‌های آبدار: هندوانه، خیار، پرتقال (کمک به هیدراتاسیون)
- کاهش مصرف الکل و کافئین: برای جلوگیری از دفع بیش‌ازحد مایعات
مواد معدنی کلیدی برای پیشگیری از گرفتگی و درد عضلات؛ برای درد عضلات چه بخوریم؟
یکی از پرسش‌های رایج میان افرادی که با گرفتگی یا درد مکرر عضلات مواجه می‌شوند این است که برای درد عضلات چه بخوریم؟ پاسخ این سؤال فقط در پروتئین و کربوهیدرات خلاصه نمی‌شود؛ بدن برای عملکرد درست عضلات به مواد معدنی حیاتی نیاز دارد. این مواد معدنی همانند کلیدهایی هستند که قفل انقباض و شل شدن عضلات را باز و بسته می‌کنند. اگر سطح آن‌ها در بدن پایین بیاید، تعادل عصبی–عضلانی مختل شده و گرفتگی‌ها، اسپاسم‌ها و دردهای طولانی‌مدت بیشتر می‌شوند. سه ماده‌ی اصلی که در این زمینه بیشترین اهمیت را دارند عبارت‌اند از: پتاسیم، کلسیم و منیزیم.
پتاسیم به‌عنوان یک الکترولیت کلیدی، نقش بسیار مهمی در انتقال پیام‌های عصبی و انقباض عضلات دارد. وقتی سطح پتاسیم در بدن پایین باشد، عضلات به‌راحتی دچار اسپاسم‌های ناگهانی می‌شوند. بسیاری از ورزشکاران یا افرادی که عرق زیادی می‌کنند، پتاسیم قابل‌توجهی از طریق تعریق از دست می‌دهند و اگر آن را جبران نکنند، درد و گرفتگی بیشتر خواهد شد. بهترین منابع پتاسیم شامل موز، آووکادو، آلو خشک، پرتقال، سیب‌زمینی (به‌ویژه با پوست) و سبزیجات برگ سبز مثل اسفناج هستند.
کلسیم بیشتر به‌خاطر نقش در سلامت استخوان‌ها شناخته می‌شود اما برای انقباض عضلانی هم ضروری است. بدون کلسیم کافی، سیگنال‌های عصبی به‌طور کامل به عضلات منتقل نمی‌شوند و همین امر باعث ضعف، درد یا حتی پرش‌های عضلانی می‌شود. منابع غذایی خوب کلسیم عبارت‌اند از شیر و لبنیات کم‌چرب، ماست یونانی، پنیر، سبزیجات برگ سبز و ماهی‌های کنسروی مثل ساردین که با استخوان خورده می‌شوند. برای جذب بهتر کلسیم، مصرف آن همراه با ویتامین D اهمیت زیادی دارد.
منیزیم مکمل عملکرد کلسیم است. اگر کلسیم انقباض را آغاز می‌کند، منیزیم مسئول شل شدن عضلات است. به همین دلیل، کمبود منیزیم اغلب به شکل گرفتگی‌های شبانه و اسپاسم‌های دردناک بروز می‌کند. علاوه بر این، منیزیم در تولید انرژی سلولی و کاهش استرس نیز نقش دارد. منابع غذایی سرشار از منیزیم شامل بادام، تخمه کدو، حبوبات، شکلات تلخ و غلات کامل هستند.
به‌طور کلی، اگر می‌خواهید بدانید برای درد عضلات چه بخوریم؟ باید مطمئن شوید که رژیم غذایی شما روزانه مقدار کافی پتاسیم، کلسیم و منیزیم دارد. اگر کمبود این مواد با تغذیه‌ی عادی جبران نشود، پزشک ممکن است مکمل‌های غذایی را پیشنهاد کند؛ اما همیشه مصرف از طریق غذا در اولویت است.
- پتاسیم: موز، آووکادو، آلو خشک، پرتقال، سیب‌زمینی با پوست، سبزیجات برگ سبز
- کلسیم: شیر و ماست کم‌چرب، پنیر، سبزیجات سبز، ساردین با استخوان
- منیزیم: بادام، تخمه کدو، حبوبات، غلات کامل، شکلات تلخ
- نکته کلیدی: ترکیب کلسیم با ویتامین D برای جذب بهتر
- اولویت مصرف: مواد معدنی از طریق غذا، مکمل‌ها فقط در صورت نیاز و زیر نظر پزشک
نتیجه‌گیری
درد و گرفتگی عضلات مسئله‌ای شایع است که می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند تجمع اسیدلاکتیک پس از ورزش سنگین، کمبود الکترولیت‌ها (پتاسیم، کلسیم، منیزیم)، کم‌آبی بدن، التهاب ناشی از رژیم غذایی ناسالم یا حتی کمبود ویتامین‌ها باشد. همان‌طور که اشاره کردیم، برای مدیریت این وضعیت باید رویکردی جامع داشت: مصرف میوه‌ها و سبزیجات رنگارنگ به دلیل داشتن آنتی‌اکسیدان‌ها و مواد ضدالتهاب، دریافت پروتئین کافی برای بازسازی فیبرهای عضلانی، استفاده از غلات کامل برای تأمین انرژی پایدار، چربی‌های سالم مثل امگا-۳ برای کاهش التهاب، نوشیدن آب و تأمین الکترولیت‌ها برای جلوگیری از اسپاسم و همچنین دریافت مواد معدنی کلیدی مانند پتاسیم، کلسیم و منیزیم.
رعایت این اصول نه‌تنها باعث کاهش درد و تسریع ریکاوری می‌شود، بلکه به بهبود عملکرد و پیشگیری از مشکلات عضلانی آینده نیز کمک خواهد کرد. در کنار این تغییرات تغذیه‌ای و سبک زندگی، گاهی برای کاهش سریع‌تر دردهای عضلانی و بهبود کیفیت زندگی روزمره، مصرف داروهای ترکیبی نیز توصیه می‌شود. یکی از این گزینه‌ها مگافن پین است که حاوی استامینوفن، کافئین و ایبوپروفن می‌باشد. این ترکیب با اثرات هم‌افزای خود می‌تواند به‌طور مؤثر درد و التهاب را کاهش دهد و با وجود کافئین، اثر تسکینی و افزایش انرژی نیز داشته باشد. البته استفاده از این دارو باید با نظر پزشک یا داروساز انجام گیرد تا هم ایمنی رعایت شود و هم بهترین نتیجه درمانی حاصل شود.